ERB (Erkend Restauratie Bedrijf, red.) Ten Haken uit Winterswijk rondde recent twee mooie projecten af. Medio maart werd het KAM Museum bouwkundig opgeleverd en dat gold eveneens voor de tweede fase van de monumentale boerderij De Welsker in De Heurne. Tiemen Epema, teamleider van ERB Ten Haken Winterswijk, licht de werkzaamheden toe.
De opdracht van de restauratie van de boerderij is afkomstig van een in Duitsland woonachtige particulier. Tiemen Epema: “Eigenlijk bestaat de restauratie uit drie fases. De eerste was de restauratie van een Schoppe met Zeeuwse Schuur en werd door ons twee jaar geleden afgerond en de tweede fase die nu gereed is, bestond uit de aanpak van het casco en onlangs zijn we gestart met de derde en laatste fase, de afbouw van de boerderij. Het tijdsschema voorziet in een oplevering in de zomer van volgend jaar. Het project is met een aanbesteding begonnen en is en de volgende fase als bouwteam verder gegaan. In tegenstelling tot veel andere werken is deze opdracht “uit de markt” verkregen. We wilden destijds Ten Haken extra profileren door een werk op een markante plek aan te nemen. We doen in dit project veel in eigen beheer. Onze werkplaats heeft er vele uren in gestopt. Eiken houten schuifdeuren en kozijnen, het is allemaal van eigen makelij. We hebben waar mogelijk circulair gewerkt, maar dat geldt niet voor alle toepassingen. Desondanks hebben we veel bestaande materialen hergebruikt en bijvoorbeeld planken gemaakt uit herzaagde balken. De opdrachtgever hecht overigens veel waarde aan milieutechnische aspecten en verduurzaming. Er wordt gebruik gemaakt van aardwarmte en zonnepanelen. Ook is er vloerverwarming in de gerestaureerde boerderij. Er is gewerkt met biobased bouwmaterialen. We hebben veel bekende partners bij het project betrokken. Het sloopbedrijf, de installateur, voeger, stukadoor en steigerleverancier, het zijn goede bekenden van ons, waarvan we weten wat we aan ze hebben.”
KAM Museum
Twee maanden geleden leverde Ten Haken Museum KAM op. Weliswaar was het museum eind vorig jaar al officieel door burgemeester Hubert Bruls van Nijmegen geopend, maar de puntjes moesten bouwkundig en installatietechnisch nog op de i gezet worden. Tiemen Epema: “KAM was een project waarop we echt onze zinnen gezet hadden. Opdrachtgever was de Provincie Gelderland. Na een voorselectie waren er nog een drietal bedrijven overgebleven die voldeden aan alle gestelde criteria, waaronder een ERB-erkenning. De eerste aanbesteding werd ongeldig verklaard echter omdat iedereen het budget overschreed. Na een behoorlijk forse bezuinigingsronde waren we, evenals in de eerste ronde, de laagste inschrijver. Ten opzichte van de oorspronkelijke plannen werden onder andere de stalen kozijnen ingeleverd voor aluminium, zijn scheuren in de granitovloeren niet hersteld en zo waren er nog een aantal posten. Ook op het dak hadden we met wat tegenslagen te kampen. De eerste adviezen wezen erop dat het dak overlaagd kon worden, maar vanuit voortschrijdend inzicht bleek dit niet haalbaar was.
Ook de beschikbaarheid van isolatiemateriaal was problematisch. We zijn namelijk met dit project gestart in het staartje van de coronatijd en qua inkoop hadden we de pech in de stijgende prijsspiraal terecht te komen. Dat heeft toch wel de nodige impact gehad. Het project zelf kende de nodige bouwkundige uitdagingen. De beide gebouwen zijn nu verbonden door een nieuwe staalconstructie waarin het nieuwe trappenhuis en de lift zijn geplaatst. Dat kwam zeer nauwgezet. We hebben het gebouw gescand om zo een 3D model te kunnen maken. Omdat er drie aspecten centraal stonden, te weten, rolstoeltoegankelijkheid, verduurzaming en restauratie waren er nog meer aandachtspunten die hier aan gelieerd waren. Museum KAM is nu gasloos en heeft nu ook een ondergrondse onderdoorgang. Tijdens de aanleg van de fundering werd waterglas toegepast, een vloeibaar glas dat geïnjecteerd word om tijdelijke steun te geven aan het aangrenzende zandpakket. Voor mij was dit ook een primeur. Ook waren er diverse “nieuwbouwachtige” werkzaamheden zoals kelderwerk, aluminium kozijnen en een vliesgevel.
Al met al kun je spreken van een intens werk, dat je niet loslaat. Het werk vergde veel begeleiding en aandacht, dat was wel eens passen en meten omdat er meer werken liepen, maar de samenwerking was gedurende de hele periode prima.
Ondanks de voornoemde uitdagingen was de sfeer op de bouwplaats altijd gemoedelijk en dat heeft er mede voor gezorgd dat het eindresultaat zeer bevredigend was.”
Foto: ERB Ten Haken
