Recentelijk leverde Goossen Te Pas uit Enschede Bouwdeel Zuid op. De nieuwe vleugel aan de zuidzijde van het St Jansdal ziekenhuis in Harderwijk. Het ontwerp van de uitbreiding, die onderdeel is van het masterplan, is gemaakt door IAA Architecten uit Enschede. Samen met de opdrachtgever, constructeur ABT uit Velp en installatiebedrijf Unica zette Goossen Te Pas een volgende stap in de modernisering van het ziekenhuis. Bouwen in Gelderland sprak met projectleider Niels Slotman die spreekt van een bijna unieke vertrouwensband tussen opdrachtgever en bouwer.
In de nieuwe vleugel zijn verschillende verpleegafdelingen, een ambulancehal en ondersteunende kantoorvoorzieningen ondergebracht. Het gaat hier om vier afdelingen: een grotere intensive care, een nieuwe verpleegafdeling voor kinderen en tieners en een afdeling voor de behandeling van oncologiepatiënten. Niels Slotman: “Op de begane grond is de acute opnameafdeling gevestigd. Dit is een nieuwe verpleegafdeling tussen de spoedeisende hulp, die gesitueerd is in het aan de nieuwbouw gekoppelde bestaande deel en de vervolgzorg, waardoor andere verpleegafdelingen in de avond en nacht veel meer rust krijgen. De eerste verdieping is ingeruimd voor een ruime intensive care, de tweede verdieping is voor de kinderafdeling en de derde en tevens de bovenste verdieping is voor de afdeling oncologie. Door de verschuiving van de drie afdelingen staat nu een vleugel leeg van de bestaande bouw. De renovatie daarvan wordt de volgende fase: Bouwdeel D genaamd. Daarvoor starten we nog dit jaar de eerste sloopactiviteiten. We vliegen deze vierde fase weer met dezelfde bouwpartners aan. Bouwdeel Zuid omvatte ruim achtduizend vierkante meter en de renovatie van Bouwdeel D is van vergelijkbare omvang.”
Grote complexiteit
Bouwdeel Zuid is letterlijk tegen het bestaande ziekenhuis aangebouwd. Dat was echter niet de enige constructieve en bouwkundige uitdaging. Niels Slotman: “Inderdaad, de complexiteit van het werk was bovengemiddeld. Er is namelijk ook een deel over het ziekenhuis heen gebouwd. Je weet dat je dan tegen onverwachte situaties aan kunt lopen en dit project was daarop geen uitzondering. Het bestaande dak met afschot bleek namelijk een gestorte betonvloer te zijn. Die moest met twintig centimeter afgehakt worden. Dat hebben de jongens in de avonduren gedaan om de overlast zo minimaal mogelijk te maken. Enige hinder en/of hinderbeleving is inherent aan bouwwerkzaamheden, maar in een zorgomgeving gelden uiteraard strengere criteria. Zo is gezien de omgeving bijvoorbeeld een radio niet toegestaan en worden draadzagen gebruikt aangezien deze stiller zijn in het gebruik. Ook is er een stofschottenplan gemaakt waarbij er speciaal aandacht wordt gegeven aan de patiënten van de intensive care. In die schotten zijn gaten gemaakt voor daglicht en de binnenzijde was bekleed met een foto om een soort van uitzicht te bewerkstelligen. De stofschotten in het ziekenhuis zijn behangen en gesausd om de werknemers van het ziekenhuis het gevoel te geven dat ze niet op een bouwplaats werken. Met een goede en duidelijke afscheiding van openbaar terrein en bouwplaats is er een veilige scheiding gecreëerd voor de bereikbaarheid van het ziekenhuis voor bezoekers en patiënten. Met de privacy van de omgeving wordt zeer goed rekening gehouden. Het belangrijkste is echter wel het leveren van maatwerk. Zo werd het werk stilgelegd wanneer familie op de intensive care afscheid wilde nemen van een dierbare. Daar zijn goede afspraken over gemaakt op basis van respect voor elkaars
situatie, waarbij het belang de patiënt te allen tijde prevaleert.”
Vroegtijdig
“Bij een complexe bouw als hier in Harderwijk is het essentieel dat de bouwpartners vanaf dag één betrokken zijn bij het ontwerp, engineering, tekenwerk en uiteindelijk de uitvoering”, vertelt Niels Slotman. “Je kunt vanaf de start meedenken en vanuit diverse disciplines expertise en ervaring inbrengen.
Ook kun je kiezen voor de financieel beste bouwmethodes en gezamenlijk komen tot een werkbare en haalbare planning. Ook de logistieke aspecten leg je hiermee in een vroegtijdig stadium vast. Dit project overlapte deels de bewerkelijke periode in onze sector qua inkoopprijzen en beschikbaarheid van materialen. Door in het bouwteam goede engineering schema’s te maken, hebben we veel, zo niet alles kunnen ondervangen omdat alles vroegtijdig kon worden ingekocht.
Wat in de praktijk uitstekend werkt is een transparant beslissingsschema. Omdat je te maken hebt met een behoorlijke tijdspanne tussen de ontwerpfase en de uitvoering weet je in de zorgsector dat er nog tussentijdse aanpassingen kunnen komen. Meestal op basis van voortschrijdend inzicht van een van de afdelingen die gezamenlijk “het ziekenhuis” vormen. Soms ook zijn er nieuwe technische inzichten die alsnog verwerkt moeten worden.
Door preventief aan te geven tot wanneer er aanpassingen kunnen worden doorgevoerd. Daarnaast hanteren we hele korte lijnen. Wij zijn altijd met zijn drieën aanspreekbaar en aanwezig op de bouw. Naast mij zijn dat Gerben Bruins, onze werkvoorbereider en uitvoerder Jan Brandriet. Dat wordt enorm gewaardeerd door de opdrachtgever en onze bouwpartners. Er kan snel worden geschakeld gedurende het gehele proces.”
Niels Slotman is content met het behaalde eindresultaat en het gehele bouwproces. “Voor ons was dit de derde fase van het masterplan. We hebben met alle betrokken partijen door de jaren heen een brede en diepe vertrouwensband opgebouwd. Exemplarisch is wel dat het ziekenhuis al gestart was met de inrichting nog voor de officiële opleveringsdatum. Dat is bepaald geen gebruikelijke zaak in vergelijkbare projecten. De aannemer is namelijk verantwoordelijk voor alles wat er gebeurt tot de juridische overdracht. Dat dit zo kan zegt alles. Het is het voorbeeld van een optimale samenwerking. Het past ook helemaal in onze bedrijfsfilosofie die uitgaat van het opbouwen van duurzame relaties. Ook vormt dit project wederom het bewijs dat het werken met een platte, aanwezige organisatie het beste uit de verf komt. Als ik een rapportcijfer kan geven, dan een ruime acht. Gezien de complexiteit én het feit dat ik niet snel een tien kan en wil geven….”