Enkele weken geleden rondde Bouwbedrijf Kreeft BV het transitieproject van Rijksmonument de Van Essenkazerne in Ede af. In opdracht van De Bunte Projecten en Woningcorporatie Woonstede is de kazerne omgetoverd tot veertig wooneenheden; 16 grondgebonden woningen voor De Bunte en 24 sociale huurwoningen voor de woningcorporatie. De kazerne dateert van 1908 en dat impliceerde dat projectleider Rémon Liefting geconfronteerd werd met niet alledaagse bouwstructuren die in het begin van de vorige eeuw gehanteerd werden in een artilleriekazerne. Mooi en uitdagend tegelijk.
De aanbesteding werd georganiseerd door De Bunte. Rémon Liefting: “Dat was ons eerste aanspreekpunt. Later hebben we met Woonstede de sociale huurwoningen rechtstreeks in een contract gegoten. We wilden het project erg graag bouwen. Je mag het een prestigeproject noemen. In een eerder stadium had een eerder vergelijkbaar project geen doorgang gevonden. Er waren drie partijen uitgenodigd en wij bleken de laagste inschrijver te zijn. Het was voor ons een spannende prijs-
vorming. We moesten bepaalde zaken inschatten omdat we ze simpelweg niet gedetailleerd konden beoordelen omdat deze uit het zicht waren. De Van Essenkazerne is weliswaar een mooi gebouw, maar het gebouw werd al een aantal jaren niet meer onderhouden. De constructieve middenkern van de kazerne, die een soort H-vorm kent, leverde behoorlijk wat uitdagingen en bouwkundige hoofdbrekens op. Bij de sociale huurappartementen moesten bijvoorbeeld twee inpandige liften worden ingepast en dat had de nodige voeten in de aarde. We moesten deze constructieve kern openbreken en met stalen spanten ondersteunen om dit mogelijk te maken. Ook is de begane grondvloer eruit gehaald en zijn de oude inrichting en een deel van de bestaande binnenwanden verwijderd. Vervolgens hebben we de staalconstructie aangebracht, wat gezien de bestaande situatie evenmin een eenvoudige klus was.”
Doordat de schil van het Rijksmonument grotendeels ongewijzigd bleef, hield dat ook in dat alle constructieve voorzieningen van binnenuit moesten worden gerealiseerd en niets van boven kon worden ingetakeld. “Alle stalen balken met een gemiddeld gewicht van drie ton moesten door een raamkozijn naar binnen worden geheveld. Door middel van kraantjes met rupsbanden regelden we vervolgens het interne, inpandige transport. In totaal werden ook 42.000 blokken voor kalkzandsteen tussenwanden door het kozijn naar binnen gebracht om vervolgens geopperd te kunnen worden.
De monumenteneisen hadden ook gevolgen voor de nieuwe kozijnen. In totaal vijfhonderd in getal. Rémon Liefting: “De gevels zijn gereinigd en het metsel- en voegwerk is hersteld. Ook hebben we oude pennen eruit gehaald en natuursteenreparaties uitgevoerd. Het hout van de nieuwe kozijnen, die voorzien zijn van isolatieglas, was ook een aandachtspunt qua eisen. Al met al zeer bewerkelijk, maar uiteindelijk geeft het een gevoel van voldoening en trots op. We hebben hier ons vakmanschap in de breedte kunnen etaleren.”
De bouwtijd van het project bedroeg anderhalf jaar. Rémon Liefting: “We hebben een kleine
uitloop gehad omdat het sloopwerk nogal tegenviel qua werk. Daarnaast bouwden we in een onrustige markt. Gelukkig hadden we de inkoop voor het grootste deel eind 2021 gedaan waardoor we gespaard bleven van de prijsexplosie na de inval in Oekraïne. Toch ontkwamen we niet helemaal aan de impact van die periode.
Het was ook een leerzaam project. We moesten best wel improviseren onder andere vanwege de late aansluiting op de nutsvoorzieningen. Hoewel het oorspronkelijk gepland was voor week 40 in 2022, werd het pas concreet in week 6 van dit jaar. De hoge plafonds vormden ook voor ons de nodige uitdagingen. Al met al mag je best van een hobbelig proces spreken wat we in gezamenlijkheid tot een zeer acceptabel einde hebben gebracht
Ik zou het zo weer willen doen. Maar dan niet elk jaar.
Foto: Kreeft Bouw
